NOITEBOA

Xurxo era daquela clase de tipos que susurraba cancións de Sabina nas noites de luar.
Sempre soñara con voar por riba do mar e sentir as ondas rachando nas súas ás. A imaxinación desbordaba na súa cabeza mentres Sabina cantaba "ruido, ruido demasiado ruido..."
Aquel día sentiu que os seus soños se cumpriran. Era alta, loira e o seu ollar facíalle lataxar o corazón
-Chámome Carme
-Eu Xurxo
(Sentindo que as pernas deixaban de existir)
Dende entón todos os días son Noiteboa, todas as horas semellan segundos.
Mentres que ela,
é daquela clase de tipas que escoitan a Sabina nos días de nadal.