VICTORIAS

Xogo nas tardes de outubro,

penso no longo camiño

vivido,

tardes longas e eternas

esperando a calor do sol.

Hoxe penso no mañá,

na tarde eterna

que existe entre ti e

eu.

Sempre xuro o mesmo

esnaquizar o sol

que se pon en oriente

e esquecer os longos días de frío

nas cavernas do lobo.

Quizais a vida só sexa un son

patriótico

que che invade a

ialma

ou...

tal vez sexa eu

o berro da victoria.

CELIA