TERRA NEGRA
Memorias dun sol cegador, baixo uns brazos ardendo que recollen gota a gota a suor que escorre a regos,baixo unha mirada guardiana que protexe aos suspiros desacompasados. Ficamos á espera de que a terra negra húmeda do outono non enfríe a paixón dun pasado non moi lonxano.
(gracias ranchiño)
1 Comments:
Menos mal que te animaches a escribir...A ver cando nos volves a regalar uns versos.
Bikos dende os pendellos
quarta set. 07, 12:41:00 da manhã 2005
Enviar um comentário
<< Home