NAO POSO VIVER SEM TI
Espumantes brotan as bágoas
do teu destino
Imaxinando soños fedorentos
somerxidos nos recordos do océano.
Non!!!
non esqueces a dor dos ósos,
o son da carballeira
batendo no lume das árbores
que rememoran caricias de ledicia
escuras e traizoeiras
berrando
Libertade
posted by Xacias at 9:31 da tarde
1 Comments:
Por que sempre me deixades sen palabras?? É un pracer poder compartir con vós este espazo (ademais de un orgullo tervos coñecido). Lembraredesme cando sexades escritoras de prestixio??'
Grazas por escribir.
terça mar. 14, 08:19:00 da tarde 2006
Enviar um comentário
<< Home