CUMPREANAS

Tocarei até que os meus dedos sanguen aquelas notas que cuspías para min, entre as nubes do teu pelo. Por iso sei que embarcamos nun tren no que a alegría e a tristura comparten vagón. Fumamos a razón e bebemos o corazón, non puidemos xuntar a auga con aceite. Volveremos a ser como aquela canción do ano oitenta e oito.

Din que hai un mundo de tentacións, tamén hai caramelos con forma de FELICITACIÓNS.

FELICIDADES ANITA.