XACIAS

Fedorentos soños
cuspían sons
incontrolábels
de profunda soidade, mentres
xogaban nos patios das rúas
berrando berros de libertade

MARZO

Marzo chorou bágoas de máscaras e perrucas.
El buscouna na neve invernal
mentres a paixón primaveral chegaba en ferrari
Buscouna desesperadamente,
na casa
nas rúas
nos parques
nos bares,
en cada botella
Ela soñadora lía a George Sand
esperando núa a chegada da lúa
Aquel día de marzo, entre viño e viño, atopáronse
Ela brindou por el
El pousou a botella no chan e dixo:
-Quérote

E dende entón, ano tras ano, rememoran o seu amor NA FEIRA DO VIÑO

NAO POSO VIVER SEM TI

Espumantes brotan as bágoas
do teu destino
Imaxinando soños fedorentos
somerxidos nos recordos do océano.
Non!!!
non esqueces a dor dos ósos,
o son da carballeira
batendo no lume das árbores
que rememoran caricias de ledicia
escuras e traizoeiras
berrando

Libertade